Wat is het verschil tussen antischuim en ontschuimer?

In de complexe wereld van industriële processen is schuimbeheersing een sleutelcomponent bij het handhaven van de efficiëntie en de kwaliteit van de productproductie. Een vaak verwarde combinatie van termen is antischuim en ontschuimer, wat inhoudt dat er helemaal geen schuim mag ontstaan ​​of dat er aanwezige belletjes knappen. Hoewel ze allebei hun eigen unieke eigenschappen hebben die proberen te compenseren voor wat we vervelend vinden aan standaardschuim, onthult een diepere blik verschillende chemische formules en ook hoe deze twee soorten schuim kunnen presteren voor talloze toepassingen; dan heb ik het nog niet eens over de gevolgen voor het milieu. Deze blog heeft tot doel deze nuances te demystificeren met de gebruiksscenario's en de nieuwe groene opties die daarmee gepaard gaan.

Gebruik van antischuim en ontschuimer in de industrie

Schuim creëert een laag gasbellen in het vloeibare medium en kan alle soorten industriële processen negatief beïnvloeden, waardoor de mengefficiëntie afneemt, de warmteoverdracht wordt stopgezet of zelfs overstroming wordt veroorzaakt. Er werden ook ontschuimers geleverd voor toepassingen met een hoog zoutgehalte en antischuimmiddelen voor hydrokraken - hoewel een aanzienlijk verschil tussen de twee de toepassingsmethode is: grensvlak (antischuimmiddelen) en bulk (ontschuimer). Normaal gesproken worden antischuimmiddelen opzettelijk toegevoegd en functioneren ze als ontschuimingsmiddelen voordat schuimvorming optreedt. Ze worden over het algemeen toegevoegd na de schuimvorming, in tegenstelling tot ontschuimers, die een snelle desintegratie van bestaand schuim bevorderen. In de industrie verlies je vaak het primaire doel dat deze technologieën dienen uit het oog, dus beide termen kunnen door elkaar worden gebruikt, maar als je weet wat het in het echte leven doet, helpt of ondersteunt het de juiste technologietoepassing.

Dit is niet zoals ontschuimers, het werkt anders.

Antischuimmiddelen zijn oppervlakteactieve stoffen, dwz het gebruik ervan vermindert de oppervlaktespanning van het vloeistof-lucht-grensvlak en remt schuimvorming. Ze bevatten oppervlakteactieve stoffen om de oppervlaktespanning te verminderen en hydrofobe deeltjes die adsorberen aan de schuimfilms die de plateauranden afsluiten, waardoor de coalescentie van de bellen wordt geremd. Antischuimmiddelen zijn speciaal gemaakt om schuim snel te verwijderen. Ze dringen dus de schuimlamel binnen, verstoren de interactie tussen bellen en bellen en vergemakkelijken het vrijgeven van opgesloten lucht waardoor de schuimstructuur snel instort. Ze worden beide geleverd in een drager op olie- of siliconenbasis, zodat ze gemakkelijk door het systeem kunnen worden verspreid.

Toepassingen van antischuimmiddelen en ontschuimers

Antifoam of Defoamer: Een standaardbeslissing die betrekking heeft op hoe de vloeistof is aangesloten en met welk schuim we te maken hebben in onze vaste samengestelde producten. Antischuimmiddelen worden vaak gebruikt om schuim onder controle te houden in processen waar dit ongewenst is, en de vorming ervan moet in elk stadium volledig worden voorkomen voor de kwaliteit van het eindproduct, zoals fermentatieprocessen voor het maken van verf, voedselmaterialen enz. Ontschuimers zijn echter van cruciaal belang in afvalwaterzuiveringsinstallaties, papier fabrieken en olieboringen waarbij het schuim onverwijld onder controle moet worden gebracht, zodat prioritaire diensten goed kunnen blijven functioneren en goedkoop kunnen worden gebruikt.

Antischuimmiddelen versus ontschuimers: formuleringsverschillen Wat u moet weten

Ondanks dat beide bijdragen aan hetzelfde proces (vernietiging van schuim), verschillen de antischuim- en ontschuimerformuleringen, zoals we in dit artikel hebben ontdekt, enigszins van elkaar, zodat ze hun functies effectief kunnen vervullen. In de regel zijn antischuimmiddelen ontworpen om langdurige effecten te hebben; als gevolg daarvan zullen ze uiteindelijk bezinken en de oppervlakteactieve eigenschappen herstellen die in suspensie blijven, in plaats van dat ze na verloop van tijd het eindproduct elders op het veld vervuilen. Aan de andere kant zijn ontschuimers zo geformuleerd dat ze sneller schuim afbreken - ze bevatten agressievere schuimmiddelen en oplosmiddelen bij hogere belastingen. In het bijzonder zijn ontschuimers op siliconenbasis populair vanwege hun hoge efficiëntie en snelle desintegratie-eigenschappen; op water gebaseerde antischuimmiddelen heersen in delicatere reeksen en vragen lagere residulimieten.

SCHUIMUITSTRALING IN NATUURLIJKE OMGEVING EN MILIEUVRIENDELIJKE ONTSCHUIMMIDDELEN/ANTISCHUIMMIDDELEN

De ontdekking en productie van groene antischuimmiddelen/ontschuimers zijn dus belangrijker geworden naarmate de bezorgdheid over het milieu toeneemt. Dit geldt vooral als het gaat om op siliconen gebaseerde of minerale oliën waaraan traditionele oliën worden toegevoegd die de biologische afbreekbaarheid notoir moeilijk maken en rampzalige gevolgen kunnen hebben voor het milieu. Maar natuurlijke oplossingen, zowel met de volgende generatie iteraties als met technologieën om BRAVENEL & SLIPKA te maken, helpen dit ook, dus een echte plantenextract- of plantaardige olie-emulator verschijnt in plaats van een vervolg op een giftige conventionele chemische stof. Hoewel deze ecologische alternatieven duurzaamheidskwesties aanpakken, voldoen ze ook aan steeds strengere groene criteria en criteria die specifiek zijn voor bepaalde industrieën die schuimbeheersing nodig hebben voor roestvrijstalen tanks met laag profiel.

Bovenstaande kenmerken zijn enkele hoogtepunten die u helpen de unieke eigenschappen en functionaliteit tussen antischuimmiddelen en ontschuimers in industriële processen te verfijnen, zodat het voor de eindgebruiker gemakkelijk wordt om het beste product uit beide alternatieven te selecteren. Deze uitdagingen hebben echter geleid tot een voortschrijdende technologie en een groter milieubewustzijn, waardoor stappen zijn gezet in de richting van verbeterde oplossingen voor schuimbeheersing die dit essentiële element in de industriële chemie consequent verder ontwikkelen.